KÜTÜK VE İNSAN Bir hurma kütüğü vardı mescitte, Peygamberimiz yaslanırdı ona hutbede, İlim verir, aydınlatırdı ashabını, Kuru kütüp de dinlerdi sessizce. Yeni bir minber yapılınca mescide, Kütüğü kaldırmışlardı başka bir yere. Acı acı hıçkırarark ağlıyordu kütük, Ashabı da dayanamadı o hali görünce.